در کنگره‌ی جهانی موبایل ۲۰۱۷ و پس از بازگشت رسمی نوکیا به بازار موبایل، این شرکت از نوکیا ۳ در کنار نوکیا ۵ و ۶ پرده برداشت. خیلی زود نوکیا ۳ به عنوان ارزان‌ترین نماینده‌ی نوکیا پس از همکاری با HMD، وارد بازار جهانی شد.

نسل اول این موبایل در کنار طراحی زیبا، به واسطه‌ی فریم آلومینیومی که دستگاه را تا حدودی شبیه به لومیا ۹۲۵ می‌کرد، با استقبال خوبی همراه شد. این موبایل همچنین از ویژگی‌های سخت افزاری مطلوبی بهره می‌برد که در کنار قیمت رقابتی، آن را تبدیل به زنگ خطری برای رقبا در رده‌ی موبایل‌های ارزان قیمت کرد.

در نسل دوم طراحی دستگاه دستخوش تغییراتی شد که نوار براق دور فریم، آن را به محصولاتی همچون ۷ پلاس و ۶/۱ شبیه می‌کرد. البته طراحی تنها گزینه‌ی تغییر کرده نبود و در این نسل برای اولین بار در موبایل‌های سری ۳ نوکیا شاهد تغییر نسبت تصویر صفحه نمایش از ۱۶:۹ به ۱۸:۹ بودیم که در نتیجه‌ی آن با پنلی کشیده‌تر روبه‌رو می‌شدیم. اما همچنان جای خالی حسگر اثر انگشت احساس می‌شد.

در همان سال نوکیا در رویدادی اختصاصی در هند به طور غافلگیر کننده از نوکیا ۳/۱ پلاس رونمایی کرد که بالاخره پای حسگر اثر انگشت و البته دوربین دوگانه را به سری ۳ باز کرد.

و اما نسل سوم. نزدیک به یک سال پیش در رویداد MWC 2019 شاهد سومین نسل از سری ۳ با عنوان نوکیا ۳/۲ بودیم. بسیار خب، چه چیز تغییر کرده است؟ تقریباً همه چیز! البته در نگاه نخست به طراحی محصول چنین چیزی به ذهن شما می‌رسد که تا حدودی هم درست است. اما خب شباهت‌هایی هم با نسل قبل وجود دارد که در این بررسی به هر دو می‌پردازیم. با مای‌نوکیا همراه باشید.

طراحی: پلاستیک براق، خوب یا بد؟

بدنه و چیدمان دوربین نوکیا لومیا ۶۲۰ را به یاد دارید؟ دو مدل ۳/۲ و (مخصوصاً) ۲/۲ نوکیا به گونه‌ای وارثان طراحی لومیا ۶۲۰ هستند و از این رو فنلاندی‌ها تصمیم گرفتند تا در بدنه‌ی این موبایل از پلاستیک براق استفاده کنند. استفاده از این ماده ظاهری شیک و جذاب به دستگاه داده است که اصلاً شباهتی به موبایل‌های ارزان قیمت ندارد. شفاف بودن بدنه به معنی جاذب بودن اثر انگشت و لکه روی آن است که اگر مثل من حساسیت زیادی روی تمیزی موبایل خود به خرج می‌دهید، ممکن است آزار دهنده باشد. اما قبول کنید که ظاهر زیبای آن به چند بار تمیز کردن در روز می‌ارزد.

برخلاف تصور، براق بودن بدنه به معنی لیز بودن و سر خوردن آن از دست نیست. اما خب اگر هنوز هم از افتادن موبایل از دست خود واهمه دارید، پیشنهاد می‌کنم که از قاب محافظ استفاده کنید. البته وجود قاب محافظ یک مزیت دیگر نیز دارد: جلوگیری از خط و خش! بله. متاسفانه بدنه‌ی دستگاه نسبت به خط و خش بسیار آسیب‌پذیر است و در استفاده‌‌های معمولی، مثل گذاشتن دستگاه روی میز، خطوط ریزی روی بدنه ایجاد می‌شوند. 

به صورت کلی‌تر، نوکیا ۳/۲ از یک بدنه‌ی یکپارچه بهره می‌برد که در قسمت پشتی میزبان دوربین تکی و در زیر آن سنسور اثر انگشت (تنها در نسخه‌ی ۳۲ گیگابایتی) است. این دستگاه با دو میکروفون برای بهبود خروجی همراه است که یکی در قسمت بالایی، در کنار جک ۳/۵ میلیمتری هدفون، و دیگری در قسمت پایینی و در کنار درگاه قدیمی micro USB و اسپیکر با کیفیت صدای مطلوب، قرار گرفته اند. در لبه‌ی سمت راست شاهد دکمه‌های کنترل صدا و دکمه‌ی پاور به همراه چراغ اعلانات هستیم. اگر بخواهم صادقانه بگویم، وجود چراغ اعلانات در دکمه‌ی پاور بی‌نظیر است. ظاهر و کارایی آن من را تا حدودی به یاد دکمه‌ی نوکیا N8 فقید می‌اندازد. در نهایت نیز در سمت راست اسلات سیم‌کارت(ها) و کارت‌ حافظه در کنار دکمه‌ی اختصاصی دستیار گوگل، جا خوش کرده‌اند.

صفحه نمایش: به بریدگی سلام کنید

چه دوست داشته باشید چه نه، نوکیا ۳/۲ میزبان یک ناچ قطره‌ای در بالای صفحه نمایش است. در ادامه تعجبی ندارد که از یک صفحه نمایش کشیده با نسبت ۱۹:۹ استفاده شده باشد. اندازه‌ی صفحه نمایش تقریباً با یک اینچ افزایش به ۶٫۲۶ اینچ رسیده که نزدیک به ۸۰% از بدنه را پوشش می‌دهد و پنل آن از IPS به TFT LCD تغییر کرده است. همچنین حالا شاهد خمیدگی ۲٫۵D در گوشه‌ها نیز هستیم.

قبل از ورود به جزئیات، لازم است دوباره یادآوری کنم که با یک موبایل ارزان قیمت طرف هستیم. اما خب در همین موبایل ارزان قیمت هم صفحه نمایش از کیفیت مناسبی برخوردار است. هرچند در نمایش رنگ‌ها اغراق وجود ندارد، ولی این به معنی بد بودن آن نیست. قابلیت Adaptive brightness در این موبایل وجود دارد که در اکثر مواقع مفید به نظر می‌رسد. اما سنسور تشخیص نور محیط در گوشه‌ی بالا سمت چپ است که حین انجام بازی یا تماشای ویدیو در حالت افقی، دقیقاً زیر دست شما قرار گرفته و سایه‌‌ای مصنوعی ایجاد می‌کند. در نتیجه نور صفحه کم‌تر و کم‌تر می‌شود. تا جایی که مثل من ترجیح می‌دهد هنگام بازی یا تماشای فیلم Adaptive brightness را موقتاً خاموش کنید.

حالا که صحبت از روشنایی شد، اجازه دهید اشاره کنم که خوانایی صفحه نمایش زیر نور آفتاب قابل قبول است. البته پیشنهاد می‌کنم حتی‌الامکان در محیط‌های باز سراغ تم تیره‌ی سیستم عامل نروید و اجازه دهید پس‌زمینه‌ی روشن برنامه‌ها زیر آفتاب خودی نشان بدهند.

دوربین = نوکیا

برای بخش دوربین هیجان زده‌اید؟ اجازه بدهید با مشخصات شروع کنم. دوربین اصلی دستگاه همانند نسل پیش یک نمونه‌ی تکی ۱۳ مگاپیکسلی با دیافراگم f/2.2 و به همراه فلش ال ای دی تکی است. در قسمت جلویی نیز یک دوربین ۵ مگاپیکسلی با دیافراگم مشابه با دوربین پشتی و گشودگی ۲۷ میلیمتری عریض، وظیفه‌ی ثبت تصاویر سلفی را دارد. البته هنگام سلفی گرفتن در محیط‌های کم نور، صفحه نمایش در یک لحظه و با بیشترین شدت ممکن نور سفیدی را به صورت شما می‌تاباند تا نبود فلش جلویی را به صورت نرم افزاری جبران کند.

یکی دیگر از کاستی‌هایی که به صورت نرم افزاری جبران شده است، نبود دکمه‌ی اختصاصی شاتر است که با دوبار فشردن دکمه‌ی پاور، جای خالی آن را احساس نمی‌کنید. پس از آن با نرم افزار دوربین مواجه می‌شوید. این نرم افزار شاید سریع‌ترین و بهترین نرم افزار دوربینی نباشد که تاکنون دیده‌اید، اما نسبت به رده‌ی قیمتی دستگاه، ویژگی‌هایی مانند پانوراما، تایم‌لپس، تایمر، مد زیبایی، میانبر به گوگل لنز و از همه مهم‌تر HDR را ارائه می‌دهد که کافی به نظر می‌رسند.

کیفیت تصاویر ثبت شده با دوربین نوکیا ۳/۲ در رده‌ی قیمتی خود راضی کننده است. دوربین ۱۳ مگاپیکسلی آن جزئیات خوبی را به تصویر می‌کشد که به شما اجازه می‌دهد در صورت کادربندی اشتباه، مقداری از عکس خود را بدون افت کیفیت چشم‌گیر برش بزنید. همچنین رنگ عکس‌ها اگرچه خیلی نزدیک به واقعیت نیستند اما این به معنی سرد و بی‌روح بودن رنگ‌ها نیست. بزرگ‌ترین مشکلی که من در حین کار با دوربین نوکیا ۳ جدید به آن برخوردم، فوکوس نه چندان دقیق روی نقاط مختلف است که گاهی ممکن است برای ثبت یک عکس واضح شما را مجبور به تکرار چند باره آن کند.

(تصاویر زیر در کیفیت و اندازه‌ی اصلی نیستند و برای افزایش سرعت بارگذاری، مقداری از حجم آن‌ها کاسته شده است)

باتری: بزرگ ولی کند

حجم باتری استفاده شده در این موبایل ۴۰۰۰ میلی آمپر ساعت است که نسبت به رقم ۲۹۹۰ میلی آمپر ساعت نسل قبل یک پیشرفت بزرگ به حساب می‌آید. اما خارج از بازی اعداد، شارژ دهی آن در دنیای واقعی چگونه است؟ اگر شما هم مثل من اهل شبکه‌های اجتماعی و چک کردن دائم برنامه‌های ارتباطی نباشید (واقعاً چه کسی اینطور است!؟)، با استفاده‌ی معمولی مانند مرور وب، گوش کردن به موسیقی، مطالعه‌ی اسناد و مکالمه‌ی تلفنی، می‌توانید برای زمانی بیشتر از دو روز روی موبایل خود حساب کنید. اما اگر شما عادت دارید دائم با دوستان خود به گفت‌وگو بپردازید و به تماشای پست‌هایشان بنشینید و البته مقداری هم از کارهای بالا را انجام دهید، نوکیا ۳/۲ حداقل یک روز و نیم همراه شما است.

در حالت کلی، دوام باتری نوکیا ۳ ۲۰۱۹ اصلاً شما را ناامید نمی‌کند. مخصوصاً اگر در درصدهای پایین‌تر دست به دامن قابلیت Battery saver اندروید شوید. اما یکی از نکات منفی که قبل از خرید این موبایل باید در نظر داشته باشید، عدم پشتیبانی آن از فناوری شارژ سریع است. به این معنی که فرآیند شارژ شدن کامل باتری (بدون مداخله) بیش‌ از ۲ ساعت ۴۵ دقیقه زمان می‌برد که مقدار قابل توجهی است. نکته‌ی بعدی وجود پورت قدیمی micro USB است که جایگزین شدن آن در آینده با USB C قابل تقدیر خواهد بود.

عملکرد: فراتر از انتظار

پردازنده‌ی به کار گرفته شده در نوکیا ۳/۲ یک تراشه‌ی چهار هسته‌ای اسنپدراگون ۴۲۹ با کلاک ۱٫۸GHz است که پردازنده‌ی گرافیکی Adreno 504 آن را همراهی می‌کند. حافظه‌ی رم دستگاه نیز بسته به مدل انتخابی شما بین ۲ تا ۳ گیگابایت متغیر است. به عنوان کسی که بیشتر با موبایل‌های پرچمدار سروکله می‌زند باید بگویم که عملکرد دستگاه فراتر از انتظار من بود. این موبایل خوش قیمت بدون مشکل خاصی موفق به اجرای عناوینی مثل Brothers in Arms، Asphalt 8، Need for Speed No Limits و Call of Duty با کیفیتی قابل قبول شد که من را تا حدودی شوکه کرد. راستش را بخواهید آخرین باری که از عملکرد یک موبایل ارزان قیمت شوکه شدم مربوط به دوران لومیاها بود که آن را مدیون سیستم عامل ویندوزفون می‌دانستم.

قضیه‌ی دخالت سیستم عامل روی سرعت دستگاه اینجا هم تکرار شده است. اگرچه اجرای برنامه‌های سنگین و به شدت گرافیکی با تاخیر انجام می‌گیرد اما با این حال جابه‌جایی بین منوها و برنامه‌ها به صورت کاملاً روان انجام می‌شود و به ندرت (شاید یک در هزار) شاهد کندی در محیط سیستم عامل خواهید بود. اگر هنوز هم متقاعد نشده‌اید کافیست تا بازی‌های ذکر شده را روی یکی از موبایل‌های هم‌رده‌ی سری A سامسونگ اجرا کنید و سپس بین برنامه‌ها و منوهای سیستم عامل جابه‌جا شوید تا متوجه تفاوت فاحش اندروید خالص با پوسته‌های سنگین سایر رقیبان شوید. باید نوکیا را برای این انتخاب (اندروید خالص) تشویق کرد.

همان‌طور که اشاره شد، نسخه‌ی ۳۲ گیگابایتی از نوکیا ۳ ۲۰۱۹ میزبان یک سنسور تشخیص اثرانگشت روی قاب پشتی است. باز شدن پای سنسورهای تشخیص هویت روی موبایل‌های سری ۳، اتفاقی پسندیده‌ است. اگرچه سرعت این سنسور قابل قبول است اما ای کاش نوکیا سراغ نمونه‌ی دقیق‌تری می‌رفت تا همه چیز تکمیل شود. بسیار خب، قبول دارم که این دستگاه یک پرچمدار نیست. ولی قابلیت تشخیص چهره نیز به دقت کار نمی‌کند و شما پس از فعال کردن دو روش احراز هویت (اثرانگشت و تشخیص چهره) در مواردی متوجه می‌شوید که هیچ کدام به کارتان نمی‌آیند و مجبور می‌شوید دست به دامن همان روش‌های قدیمی برای باز کردن قفل موبایل خود شوید.

نرم افزار: اندروید خالص

سومین نسل نوکیا ۳ با نسخه‌ی ۹ اندروید از جعبه خارج می‌شود. طبق رسم نوکیا هیچ تغییر خاصی در رابط کاربری ایجاد نشده و با همان اندروید خالص طرف هستیم. کمی بالاتر از تاثیر شگفت‌انگیز این کار روی سرعت دستگاه گفتیم. ولی خب این تصمیم مزیت‌های دیگری هم دارد. به لطف پروژه‌ی اندروید وان هیچ برنامه‌ی اضافه و غیر ضروری روی این موبایل نصب نیست. همچنین دریافت بروزرسانی‌های اصلی تا دو سال و امنیتی تا سه سال تضمین شده است. شاید الان بهترین زمان باشد تا باز هم یادآوری کنم که نوکیا ۳ یک موبایل گران قیمت نیست و دریافت بروزرسانی‌های اندروید آن هم تا سه سال، بعضاً در موبایل‌های گران قیمت هم رایج نیست، چه برسد به این محدوده‌ی قیمتی!

جمع‌بندی

بسیار خب، رسیدیم به انتهای بررسی. نوکیا ۳ ۲۰۱۹ نسبت به نسل قبل خود طرحی زیباتر، باتری بزرگ‌تر، پردازنده‌ی سریع‌تر، سنسور اثرانشگت، و صفحه نمایش بزرگ‌تر دارد. در کل شاید بتوان این موبایل را بهترین در رده‌ی قیمتی خود دانست. شاید بتوانید رقیبانی را پیدا کنید که از دوربین دوگانه بهره ببرند. اما فراموش نکنید که نوکیا ۳/۲ با اندروید خالص به دست شما می‌رسد که نوید تجربه‌ی کاربری سریع‌تر و دریافت بروزرسانی‌های نرم افزاری را می‌دهد.

حالا که بیشتر از هر زمان دیگری به معرفی نسل بعد که احتمالاً نوکیا ۳/۳ نام گذاری می‌شود نزدیک هستیم، انتظار می‌رود که نوکیا در نسل بعد از سنسور اثرانگشت دقیق‌تری استفاده کند و روی فوکوس خودکار دوربین هم بیش‌تر کار کند. البته مهم‌تر از این‌ها، امیدوارم که در نسل بعد از پورت USB C استفاده شود و زمان شارژ شدن دستگاه هم کوتاه‌تر شود.

نقاط قوت:

• باتری بزرگ
• اندروید وان
• عملکرد روان
• چراغ اعلانات

نقاط ضعف:

• مشکل فوکوس دوبین
• سنسور اثرانگشت نه چندان دقیق
• عدم پشتیبانی از فناوری شارژ سریع

شما می‌توانید برای خرید نوکیا ۳/۲ از فروشگاه مای‌نوکیا از این لینک استفاده کنید.

اگر هنوز هم سوالی در مورد این دستگاه دارید که بالاتر به آن پاسخ داده نشد، در قسمت نظرات مطرح کنید.